Vietnam'da savastiktan sonra
sonunda evine dönmekte olan bir asker
hakkinda bir hikaye anlatilir.San Francisco'dan ailesini aradi
-Anne baba, eve dönüyorum, ama sizden birsey rica ediyorum.
Yanimda bir arkadasimi da getirmek istiyorum.
-Memnuniyetle, onunla tanismak isteriz,diye cevapladilar..
Ogullari,
-Bilmeniz gereken birsey var diye devam etti.
-Arkadasim savasta agir yaralandi. Bir mayina basti ve bir koluyla
ayagini kaybetti.
Gidecek hiçbir yeri yok, ve onun gelip bizimle kalmasini istiyorum.
-Bunu duyduguma üzüldüm oglum. Belki onun baska bir yer bulmasina
yardimci olabiliriz.
-Hayir. Anne, baba, onun bizimle yasamasini istiyorum.
-Oglum, dedi babasi,
-Bizden ne istedigini bilmiyorsun. Onun gibi özürlü biri bize
korkunç bir
yük olur. Bizim kendi hayatimiz var, ve bunun gibi birseyin
hayatimiza
engel olmasina izin veremeyiz.
Bence bu arkadasini unutup eve dönmelisin. O kendi basinin çaresine
bakacaktir.
Oglu o anda telefonu kapatti.
Ailesi ondan bir süre haber alamadi. Ama birkaç gün sonra, San
Francisco
polisinden bir telefon geldi. Ogullarinin yüksek bir binadan
düsüp
öldügünü ögrendiler. Polis bunun intihar olduguna inaniyordu.
Üzüntü dolu anne-baba hemen San Francisco'ysa uçtular ve Ogullarinin
cesedini tespit etmek için sehir morguna götürüldüler.
Onu tanidilar, ve bilmedikleri birsey daha ögrenince dehsete
düstüler:
Ogullarinin sadece bir kolu ve bir bacagi vardi. Bu hikayedeki aile
de
bir çogumuz gibi. Güzel olan yada birlikte olmaktan zevk
aldigimiz
insanlari sevmek bizim için çok kolay, ama bize rahatsizlik veren
yada
yanlarinda kendimizi rahatsiz hissettigimiz insanlari sevmiyoruz.
Bizim
kadar saglikli, Güzel yada akilli olmayan insanlarin yanindan uzak
durmayi
tercih ediyoruz.
Neyse ki, bize bu sekilde davranmayan biri var. Biz ne kadar
bozulmus
olursak olalim, bizi sonsuz ailesinin yanina çagiran sartsiz
sevgiyle
seven biri.
Bu gece, uyumadan önce, insanlari oldugu gibi kabul edebilmemiz ve
bizden
farkli olanlara karsi daha anlayisli olabilmemiz için gereken gücü
vermesi
için Allaha kisa bir dua edelim.
Kalbimizde Arkadaslik adinda bir mucize var.
Nasil oldugunu veya Nasil basladigini anlamazsiniz.
Ama bu özel armagani bilirsiniz ve Arkadasligin Tanrinin en büyük
armagani
oldugunu anlarsiniz.
Gerçekten de arkadaslar çok nadide mücevherlerdir.
Sizi gülümsetip basarmaniz için cesaret verirler. Sizi dinlerler
ve
kalplerini size açmak isterler. Bugün arkadaslariniza onlarla ne
kadar
ilgilendiginizi gösterin. Bu yaziyi ARKADAS olarak gördügünüz
herkese
gönderin Gülücükler yüzünüzden hiç eksik olmasin.
|