Bilirim Ağlıyorsun 


Her şey hafifçe ıslak, gözler sabah pusunda.
Sevdada yolculuksa , bilirim ağlıyorsun...
Yürekte çiçek açar, gözlerin buğusunda.
Açmayan tomurcuksa, bilirim ağlıyorsun...

Gözlerde saklı sular,kirpikle buluşmadan.
Dağlardan soğuk sular,vadilere düşmeden.
Yürek soğumuyor ki,sevgiye kavuşmadan.
Kuytuca bir kaynaksa, bilirim ağlıyorsun...

Toplanmış acıların,gözlerinin ardına.
Ürkekçe bakışların, varmaz mısın farkına.
Dayanmaz kıyıların,gözde dinsin fırtına.
Üşüyorsan ,soğuksa,bilirim ağlıyorsun...

Zincire vurdun yası,tutsaklık gözde doğar.
Bunca hırçın gözyaşı, gözlere nasıl sığar.
Yanağa akan seli, anlayabilsem eğer.
Açılmayan tuzaksa, bilirim ağlıyorsun...

Gözlerimde yılların görüntüleri solda.
Mevsimi yaprakların, çığlık çığlığa dalda.
Sonbaharı yaşamın ,son gezinti bu yolda.
Benden hayli uzaksan, bilirim ağlıyorsun...
* Gürcan Doğan