YARGILANIŞIM

Yargıladılar beni çiçeklerin önünde

Çiçekler sustu

Günler konuştu ...

Gözlerimin içine girdi bir suçlama

Ben suçsuzum, dedim

Dinlemediler ...

 

Biliyorum

Bir düşündüğü vardı çiçeklerin

Geceler şahidimdir

Dinleyin, dedim

Yıldızların söyleyişlerini ...

Dinlemediler.

 

Yüreğime sarılan gece yarıları

Bıraktım kendimi

Gözlerimi bağlayan

Karanlıklara ...

Saplanmıştı yüreğime yalnızlığım

Anlatamadım kimsesizliğimi

Dinlemediler ...

 

Yargıladılar beni çiçeklerin önünde

Geceleri bağladılar

Kollarıma

Ve bir karanlığa sürdüler beni

Yapayalnız

 

Ben suçsuzum dedim

Dinlemediler.

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI                                  

 

 YER ALDIĞI YAYINLAR

 

 1)   00.00.1975     AKŞAMLARIN  DURAĞI (Turquie)

2)   17.08.1976       KELEBEK GAZETESİ  -  (Turquie)

3)   02.06.1978       YENİ BOR GAZETESİ  - (Turquie)

4)   31.07.1978       AKSARAY ULUIRMAK GAZETESI -  (Turquie)

5)   04.01.1978       MERSIN SAVAS GAZETESİ - (Turquie)

6)   00.07.1989       NİĞDE HASRET GAZETESİ - (Turquie)

7)   00.03.1999       PARIS PAPAGAN GAZETESİ - (France)

8)   30.06. 1996      TGRT (TV)  (Turquie)

9)   09.05. 1999      TÜRKİYE’NİN SESİ RADYOSU (Turquie)

10)15.11. 1999       RADIO VEXIN VAL DE SEINE (France)

11)17.06.1999        POLITIS (France)

12) 00.03. 1999      LES AMIS DE THALIE (France)

13) 00.09. 2000      DIÉRÈSE (France)

14) 00.00. 2000      LA POÉSIE CONTEMPORAINE - Anthologie (France)

15) 00.12. 2000      ENCRES VAGABONDES (France)

16) 00.04.2001       http://yitikulke.hypermart.net/uzeyir-lokman-cayci.htm

17) 00.06.2001       http://www.sevgilimol.com/gunun_siiri.htm

18) 00.06.2001       http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

                                               

İÇGÜDÜLERİMİZDE ŞEKİLLENEN

GERÇEKLER

 

Kapalı kapıyı

Üç kere parmaklarımla

Tıkırdattım...

“Meşguldür...” diye

Düşündüm

Sonra,

Ceketimin düğmesini

İlikleyerek

İçeriye girdim...

Başım eğikti,

Karşıya bakmaktan

Çekiniyordum...

Masaya doğru

İlerledim...

Sert bir ses

Kötü bir bakış

İçgüdülerimde

Şekilleniyordu...

O an,

Rüzgarın açtığı

Pencereye doğru

Yavaş yavaş

Başımı çevirdim...

Masa üzerindeki

Kağıtlar

Yerlere savrulmuştu...

Ben onları

Bir mahcubiyetle

Başım eğik

Tek tek topladım...

Ve masanın üzerine

Bıraktım...

Bir gürleme,

Sert bir bakış beklerken

Başımı yavaş yavaş

Kaldırdım...

İri bir koltuk

Bomboş karşımdaydı...

Törenle,

İrkilerek girdiğim

Bu makam odasından

Boş koltuğu selamlayarak

Geri adımlarla

Dışarı çıktım...

Kapı önünde bekleyenler de

Tek tek

Benim gibi yaptılar...

Hayatın iğretiliği

Rüzgârla çarpan

Pencerelerde

Akisleniyordu...

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

 

Yer aldığı yayınlar :

 

1)     00.12.1999  COMME ÇA ET AUTREMENT No. 20 (FRANCE)

2)     00.06.2000  LES AMIS DE THALIE No. 24  (FRANCE)

3)          00.03.2001  VERSO No. 104 (FRANCE)

4)          00.06.2001  http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

 

GÜNDÜZ GECEDEN BAŞLAR       

 

Timsahların oynaştığı yerlerde

Tavus kuşları da yaşar...

Gelincikler serpilir

Yollara...

Güneş düşlerimizde

Doğar...

Durmaz

Yıldızların

Şiirsel yansımaları...

Yığınlaşan sevinçler

İçimize sığar…

 

Seviyesinde ilişkilerin

Sıcaklığı yayılır…

Kırgınlıklar

Ve iç kapanıklıklar

Yer bulmaz

Yaşantımızda…

 

Ülkeleri aşar

Elmas gibi işlenen

Dostluklar...

Soluk alır güzellikler

Değer kazanır çağ...

Anlaşılmazlığı konuşulmaz

Varsayımların...

 

Düğümlenmez

Hukuk içinde hukuk

Aşılır ayrıntısı farklılıkların...

Koşarız

Düşüncelerimizle

Kuşkuları aşarak...

 

Biliriz...

Zevklidir

Böylesine yaşamak...

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Mantes la Ville – 05.04.2001

 

 

Bu şiir aşağıdaki yayın organlarında

yer almıştır:

 

1)      00.04.2001 http://yitikulke.hypermart.net/uzeyir-lokman-cayci.htm

2)      00.06.2001 http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

 

HEP KÖŞELİ DOĞDU GÜNEŞ

 

Henüz aydınlanmadı ortalık

Beraberliğine dostluğun...

Hep köşeli doğdu güneş

Kusurların üstüne.

Yazılar değiştirmedi

Katılığını

Duygusuzluğun...

 

Kışkırtmalar ödül aldı,

Boğa güreşi gibi

Seyredildi olaylar...

Barış türküleri

Duyulmadı

Bir karış ötede.

 

Derindi,

İnilemeyecek kadar

Sancılar...

Basıldı benzerleriyle çağ

Simsiyah sayfalara

Kan sızdıran hücrelere...

Masum yöntemler gibi,

Sokuşturuldu bozgunculuklar

Fakirlerin üstüne...

 

İriydi ayakları

Aptallıkların...

Çekilecekti acılar

Açlığına insanların.

Anlaşılmamak içindi,

Boyalar,

Demeçler

Ve biçimler...

Pankartlara,

Çığlıklara sığmayan

Acılara rağmen...

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Magnanville,19.03.2001

 

Bu şiir aşağıdaki yayın organlarında

yer almıştır:

 

1)      00.04.2001 http://yitikulke.hypermart.net/uzeyir-lokman-cayci.htm

2)      00.06.2001 http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

     

DOKUNMAYIN DA

BÜYÜSÜN ÇİÇEKLER

 

Sarılsınlar

Zamanın ince tellerine,

Tanısınlar derinliklerini

Yaşamanın...

Ulaşsınlar

Şiirsel görüntülere.

 

Zaten

Gürültüler,

Toz yığınları

Tedirgin ediyor onları...

Sadece bu da değil

Kuşkuları...

Karşı koyamıyorlar

Saldırgan böceklere.

 

Titreşimlerinde

Özlülükleri ;

Kıpırdayışlarında

Erdemlikleri gizli onların.

 

İpuçları sezgilerinde

Dostluklarının...

Yerlerinde

Güzel ve anlamlı onlar...

Oyuncakları değil

Tutkuların.

 

Doikunmayın da

Büyüsün çiçekler.

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Paris, 08.03.2000

 

1)      00.04.2001   http://www.culturactif.ch/textes/lokman.htm

2)      00.06.2001   http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

   

ÇÖPÇÜ KARDEŞ

 

Çöpçü kardeş,

Sokaklara düşen

Umutları süpürme...

Bilirsin,

Gözyaşlarıyla kirlenmez

Caddeler...

 

Çoğu zaman

Acılar

İçlerinde kalır

İnsanların...

Onların

Evlerinden çıkmayan

Duygularını

Sen bilemezsin...

 

Yıllardır

Boşalttığın

Çöp kutuları

Şahittir duygularına...

Seni üzmesin

Sadece midelerini

Düşünenler...

 

Çöpçü kardeş,

Sakın yanlış anlama

Sözlerimi...

Amacım,

Seni küçük görmek değil...

Hiç farkım yok

Benim de senden...

 

Çöpçü kardeş,

Sokaklara düşen

Umutları süpürme...

Bilirsin,

Gözyaşlarıyla kirlenmez

Caddeler...

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Paris – 10.05.1999

 

Bu şiir aşağıdaki yayın organlarında

yer almıştır:

 

1)      00.06.2000    FLORILEGE 99 (FRANCE)

2)      00.02.2001   L’ACONIQUE (BELGIQUE)

3)      00.03.2001   VERSO (FRANCE)

4)      00.04.2001   L’HOMME LIBRE – FILS DE LA TERRE

                                    42  ème Année / No. 167

5)      00.06.2001   http://ayca35.sitemynet.com/Yollanan3.htm

6)      00.06.2001   http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

 

BANA YETTİ ACILARIM

 

Sırt ağrıları gibi

Yamandı

Aralık soğukları

Düşlerime…

 

Paris süzüldü

Şiirlerimden

Demli çay gibi…

Gecenin karanlığında

Döktüm duygularımı…

 

Denizanası

Yarısını aldı

Ağrılarımın…

Londra’da

Kabardı tablolar,

Frakfurt’ta

Dil yarası sardı

Kuşlarımı…

 

Susuzluğuna

Uyandım

Beklentilerimin…

Bana yetti acılarım.

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Mantes la Ville – 22.08.1998

 

Yer aldığı yayınlar :

1)      00.04.2001  http://yitikulke.hypermart.net/uzeyir-lokman-cayci.htm

2)      00.06.2001  http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

 

uzeyir.cayci@wanadoo.fr

poesie.etoile@wanadoo.fr

Üzeyir Lokman ÇAYCI

55, rue Louise Michel

Appt. 2142

78711 MANTES LA VILLE

FRANCE

 

NE ZAMAN BAŞIMI KALDIRSAM

 

Ne zaman başımı kaldırsam

Göğe doğru...

Uçan kuşlar gelir aklıma...

 

Bayramlar

Düğünler geçer zihnimden...

Uzanır

Sanki ellerim,

Güllere

Ya da arı balına...

 

Ne zaman başımı kaldırsam

Göğe doğru...

Solan güller,

Ağlayan gözler gelir aklıma...

 

Ararım

Issız sokaklarda geçmişi...

Kervanlar,

Seyranlar geçer zihnimden...

Uzanır

Sanki ellerim

Ay çiçeğine

Ya da söğüt dalına...

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

 

Yer aldığı yayınlar :

 

1)      00.06.2000  LES AMIS DE THALIE No. 20 (France)

2)      00.06.2000  FLORILEGE 99 (France)

3)            00.12.2000  TACHES D’ENCRES No.5 (France)

4)            00.06.2001  http://ayca35.sitemynet.com/yollanan1.htm

5)            00.06.2001  http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

 

 

DEVİR HIYARLARIN DEVRİ

 

Ben her zaman söylemişimdir

“Bir kapıyı dört kişi açamaz...

Ama bir köpek burnuyla

Açarak çekip gider...”

Hiç kimse

Buna şaşırmaz...

Devir hıyarların devri...

 

Makine

Çamaşırı yıkar,

İnsan vakit bulup

Kendini yıkayamaz...

Bazı kel kafalarda

Kıldan başka

Her şey bulunur,

Ama

İnsanlık bulunmaz...

 

Şatolarda

Padişahlar değil,

Tahta kurtları

Krallar gibi yaşarlar

Hiç kimse

Buna şaşırmaz...

Devir hıyarların devri...

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

 

Bu şiir aşağıdaki yayın organında yer almıştır:

 

1) 00.10.2000 INEDIT NOUVEAU No.145 (BELGIQUE)

2) 00.06.2001  http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

 

ÜZERİMİZE AĞLARI ÖRDÜLER

 

Yüreklerimizde

Acılara yakınlık duygusu

Yığınlaşan bir karışıklık içerinde

Gözlerimizle

Işık özünün boyutlarını küçültürken

Onlar

Üzerimize ağları ördüler.

 

Hayatın çilelerini çekerken

Asık yüzlü insanları göre göre

Yorgun düşüncelerle

Yıllarca

Kırbaç silkintilerini dinledik...

 

Öylesine gizli düşüncelerle

Onlar bizi hiç düşünmediler

Ve... acımadan

Üzerimize ağları ördüler.

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

 

Yer aldığı yayınlar :

 

1)     05.12.1977  AFYON  EMİRDAĞ GAZETESİ (TURQUIE)

2)     14.12.1977  KELEBEK GAZETESİ (TURQUIE)

3)     04.04.1978  YENİ BOR GAZETESİ (TURQUIE)

4)     27.06.1978  NİĞDE’NİN SESİ GAZETESİ (TURQUIE)

5)     00.07.1978  GÖZLEM DERGİSİ (TURQUIE)

6)     22.02.1979  YENİ KIROBA GAZETESİ (TURQUIE)

7)     01.05.1979  BAKAÇ DERGİSİ (TURQUIE)

8)     00.06.2000  PARTERRE VERBAL (FRANCE)

9)     00.06.2000  PARİS PAPAĞAN GAZETESİ (FRANCE)

10)      00.10.2000  PARCOURS  (CANADA)

11)      00.06.2001  http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

 

UNUTMA

 

Seni yitirmiş olsam bile

O aynalardan

Yine sen olacaksın gözlerimin önünde.

 

Tutamıyacağım belki ellerini

Belki de çıplaklığını örtemiyeceğim

Beyaz tüllerle.

 

Seni ele verecek o akşamlar

Unutma...

 

Nerede görürsen

Bir benzerini o durağın

Unutma söylensin yine benim şarkılarım.

 

Geçtikçe o kalabalık vitrin önlerinden

Işıklarda oku benim ismimi

Unutma...

Seni ele verecek o geceler

Unutma...

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

 

A été publié dans :

Yer aldığı yayınlar :

         1)       00.00.1975 AKŞAMLARIN DURAĞI

   2)      14.10.1976  KELEBEK GAZETESİ  (TURQUIE)

   3)      01.03.1978  YENİ BOR GAZETESİ  (TURQUIE)

   4)      18.11.1978  YENİ ALANYA GAZETESİ  (TURQUIE)

   5)      11.08.1979  YEŞİL BANAZ GAZETESİ  (TURQUIE)

   6)      19.09.1979  EREĞLİ MEMLEKET GAZETESİ  (TURQUIE)

   7)      00.02.1999  PARİS YENİ YORUM GAZETESİ (FRANCE)

   8)      00.00.1999  LES AMIS DE THALIE (FRANCE)

                                      (RECUEIL DES PRESELECTIONNES)

         9)      00.06.2001  http://www.mesaj.org/ulcayci/siirler_tr_3.htm

 

İNSANLARI TANIMAK İSTİYORUM

 

Ellerinle götür beni oralara

Senli benli acılar

Çığıldarken

O ıssız sokaklarda

 

 

Karanlık örtülmeden

Duman sarmadan

Gözlerimi

İnsanları tanımak istiyorum.

 

Unutulmuş bir kentin insanları

Gömülmek üzere

Karanlıklara

Durma

Uyandır yıldızları...

 

Ellerinle götür beni oralara

İnsanları tanımak istiyorum.

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

 

      Yer aldığı yayınlar :

 

1)      12.03.1978  HÜRRİYET GAZETESİ (TURQUIE)

2)      21.07.1978  AKSARAY ULUIRMAK GAZETESİ (TURQUIE)

3)      00.06.2000  FLORILEGE 99 (FRANCE)

4)      00.00.2000  L’ARCHE D’OUVEZE (BELGIQUE)

5)      00.06.2000  PARTERRE VERBAL (FRANCE)

6)      00.05.2001  JALONS N° 69 (FRANCE)

 

 

ZAMBAKLARIN AÇTIĞI YERDE

 

Zambakların açtığı yerde

Böcekler de var…

Zaman gelir

Hafıza içinde

Kaybolur sırlar…

 

Dünya hâli bu,

Kimi ölür,

Kimi doğar…

 

Zambakların açtığı yerde

Böcekler de var…

Derinliklerde kalır

Birçok şey…

Görülmez belki kusurlar.

Çoğu zaman

Keşfedemezler gerçeği

Yazarlar, çizerler,

Okurlar...

 

Zambakların açtığı yerde

Böcekler de var…

Dünya hâli bu,

Kimi ölür,

Kimi doğar…

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Paris – 09.05.1999

 

 

KAPAR KAPILARINI DOSTLARINA

 

İnsan nereye girerse girsin

Hangi çıkmazlarda

Kalırsa kalsın

Güneşin ışığından kaçamaz…

 

Yağmur, rüzgâr etkiler

Üşür soğuk havalarda…

Nufus cüzdanı üzerindeki

Vesikalık resmi gibi,

Farklılaşır bazı halleri...

 

Kendi içindekilerle yorumlar

Dışındakilerini

Sevmediklerini beğenmez

Beğendiklerini sevemez

Kapar kapılarını dostlarına...

 

Davranışları

Ve konuştukları farklılaşır

Zaman zaman...

Filmin « son » yazmasından

Öncesinde kalır düşüncesi

Yarı uykulu gezer

Gezerken unutur gerçekleri

Kapar kapılarını dostlarına...

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Magnanville – Mart 1999

 

 

SEVMEK GÖREVİMİZ,

SEVİLMEK İHTİYACIMIZ…

                                            YAKUP YURT

 

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

55, RUE LOUISE MICHEL

APPT. 2142

78711 MANTES LA VILLE

FRANCE

 

uzeyir.cayci@wanadoo.fr

uzeyircayci@mynet.com

pesie.etoile@wanadoo.fr